قربان امامي كه زبان هر كس را بخواهد در مقام محاجه باز مي كند. راستش ما به اين افراد مي گوييم خوب امام خواسته تو با اين باور بيايي و ما به تو بگوييم كه او مي خواهد يك قدم جلو بيايي پس چادرت را سرت كن و روي خواسته مردي كه بزرگتر از همه مردهاست حرفي نياور. ياعلي!... راستش قيافه همسران اين زنها ديدني بود وقتي بايد همه جوره مقابل امام كوتاه مي آمدند . ما به فضل خود او هم زبانمان كار مي كرد هم دست و نگاهمان . با دست چادر ميكشيديم سر انها. با زبان حرفمان را مي زديم و با نگاه جايي براي حق به جانبي طرف مقابل باقي نميگذاشتيم. البته بودند كساني كه هزار تا فحش نثارت كنند اما مهم نبود. اين را نيز قبول دارم كه در بين بچه هاي راهنماي زائر برخي به كاري كه مي كنند بي اعتقادند. همين خود يعني غربت مولايي كه نامش غريب است!